[ad_1]
هوش مصنوعی – با استفاده از رایانه یا ماشین برای تولید رفتار هوشمند – به سرعت در حال تکامل است. در 10 سال گذشته هوش مصنوعی در زمینه های مختلفی مانند ایجاد حرکت با پاهای رباتیک انعطاف پذیر، تشخیص اشیا در تصاویر، تشخیص صدا و ترجمه خودکار پیشرفت کرده است و با ظهور خودروهای هوشمند به عنوان یکی از جدیدترین ترندها وارد مرحله جدیدی از هوش مصنوعی شد.
به گزارش بی بی سی، توسعه هوش مصنوعی به اینجا ختم نمی شود. استفاده از هوش مصنوعی چندمنظوره در کارهای روزمره – ابزارهایی که می توانند از پس همه کارهای انسان برآیند و شاید بهتر – زمینه را به نفع هوش مصنوعی تغییر خواهد داد.
به گفته پروفسور استوارت راسل، توسعه این فناوری می تواند “بزرگترین رویداد تاریخ بشر” باشد. او در مقاله ای مشترک با استیون هاوکینگ نوشت: متأسفانه این می تواند آخرین حادثه برای مردم باشد.
او در سلسله سخنرانی های شگفت انگیز و گاه تکان دهنده خود هشدارهای جدی می دهد.
هوش مصنوعی همه کاره هنوز به طور کامل در زندگی ما ادغام نشده است، اما راسل معتقد است که باید از هم اکنون برای آن برنامه ریزی کنیم تا کنترل آنچه در انتظارمان است را از دست ندهیم.
1. هوش مصنوعی اکنون بخش بزرگی از زندگی شماست
راسل توضیح می دهد: “هر بار که از بانک یا کارت اعتباری استفاده می کنید، سیستم هوش مصنوعی تصمیم می گیرد که پرداخت واقعی باشد یا تقلبی. هر بار که از سیری در آیفون خود سوال می کنید، سیستم هوشمند ابتدا صدای شما را تشخیص می دهد.” “سؤال شما قابل درک خواهد بود و سپس پاسخ مناسب را پیدا خواهد کرد.”
2. هوش مصنوعی می تواند کارهای بسیار بیشتری انجام دهد
هوش مصنوعی چند منظوره از نظر تئوری به تمام دانش و مهارت های بشری دسترسی دارد، بنابراین می تواند بسیاری از کارها را به طور همزمان و با کیفیت بسیار بالاتر با هزینه بسیار کمتر و در مقیاس بسیار بزرگتر انجام دهد، به این معنی که می توانیم کیفیت زندگی همه انسان ها را ارتقا دهیم. در این سیاره بیایید زمین را بالا ببریم. پروفسور راسل تخمین می زند که درآمد سالانه می تواند به ده برابر سطح فعلی 14 کوادریلیون برسد.
3- هوش مصنوعی می تواند به ما آسیب برساند
تاکنون شاهد اثرات منفی سوء استفاده از هوش مصنوعی بوده ایم. ما این نتایج منفی را در زمینه مشکلات نژادی و جنسی، جعلی عمیق و جرایم سایبری دیده ایم. با این حال، پروفسور راسل معتقد است حتی اگر از هوش مصنوعی به درستی و برنامه ریزی شده استفاده کنیم، باز هم می تواند مضر باشد.
در فرم استاندارد، هدف/مشکل خاصی برای طراحی هوش مصنوعی برای هوش مصنوعی وجود دارد و هوش مصنوعی یافتن بهترین راه حل و اجرای آن به بهترین شکل است. مشکل هوش مصنوعی وقتی صحبت از دنیای واقعی می شود این است که نمی توانیم هدف کامل و دقیقی برای آن تعریف کنیم.
داشتن اهداف ثابت ناقص یا اشتباه منجر به هوش مصنوعی غیرقابل کنترلی می شود که با هیچ چیز غیر از یک هدف از پیش تعیین شده نمی توان آن را متوقف کرد. پروفسور راسل چند نمونه از رفتار هوش مصنوعی در زندگی روزمره را بیان می کند.
به عنوان مثال، یک ربات خانگی را در نظر بگیرید که برای مراقبت از کودکان طراحی شده است. در این سناریو، ربات سعی می کند به بچه ها غذا بدهد، اما چیزی در یخچال پیدا نمی کند: “و سپس چشم ربات به گربه خانگی می افتد. متأسفانه، ربات درک نمی کند که ارزش احساسی حیوان خانگی بسیار بیشتر از آن است. ارزش غذایی.” “خب، شما می توانید حدس بزنید که چه اتفاقی می افتد.”
الگوریتم‌های شبکه مجازی، که بر اساس CTR محتوا تعیین و دستکاری می‌شوند، به خوبی نشان می‌دهند که چگونه یک هدف یا تنظیمات پیش‌فرض تعریف‌شده ناقص یا ضعیف می‌تواند گمراه‌کننده باشد.
اگرچه این الگوریتم‌ها بسیار ساده هستند، اما ممکن است وضعیت در آینده بدتر شود زیرا سیستم‌های هوش مصنوعی قدرتمندتر و قابل اعتمادتر می‌شوند. پروفسور راسل مثالی ترسناک برای توضیح این موضوع می آورد. او از اجلاس جهانی آب و هوا در سال 2036 (جام 36) به عنوان مثال فرضی یاد می کند. فرض کنید یکی از مسائل آب و هوایی در این اجلاس اسیدی شدن اقیانوس ها باشد. اگرچه می‌توانیم از تعریف یک هدف تک‌بعدی و تک‌بعدی از همه جهات اجتناب کنیم، اما راه‌حلی که هوش مصنوعی مشکل اسیدی شدن آب اقیانوس‌ها را حل می‌کند، یک فرآیند شیمیایی است که یک چهارم کل اکسیژن موجود در جو را مصرف می‌کند.
برخی ممکن است بگویند: “پس باید در تعیین اهداف هوش مصنوعی دقیق تر باشیم.” اما مشکل به این سادگی نیست. حتی طراحی دستورات رانندگی خاص و محدود، تعریف محدودیت سرعت، ایمنی، راحتی سرنشینان و احترام به سایر رانندگان برای هوش مصنوعی بسیار دشوار است.
4- هوش مصنوعی مستلزم فروتنی است
اگر تعریف یک هدف کامل در دنیای واقعی غیرممکن است، پس به گفته پروفسور راسل، باید به فکر راه دیگری برای طراحی دستگاه های هوش مصنوعی باشیم. به جای اینکه سیستم هوشمند هدف خاصی را بخواهد، سیستم هوشمند باید بداند که دقیقاً نمی داند هدف واقعی چه می خواهد. با این حال، برای دستیابی به این هدف طراحی شده است. این فروتنی و پذیرش اعتراض، سیستم هوش مصنوعی را همواره تحت کنترل انسان قرار می دهد. قبل از انجام هر فعالیتی که ممکن است بر خلاف میل انسان باشد، از آنها اجازه بگیرید و در صورت لزوم اجازه دهید آن را خاموش کنند.
5. جنگ هوشمند فقط داستان علمی تخیلی نیست. آنها از قبل وجود دارند
ایده سلاح های مرگبار و مرگبار در سال 1984 با فیلم ترمیناتور مطرح شد که در آن Skynet به دنبال نابودی جهان بود. پروفسور راسل می گوید: “مردم فکر می کنند سلاح های هوشمند هوشمند فقط در داستان های علمی تخیلی وجود دارند. آنها وجود ندارند. شما می توانید امروز آنها را خریداری کنید.”
پهپاد باری 2 یکی از آنهاست. در تبلیغ او آمده است که او توانایی حمله خودکار را دارد و می تواند با استفاده از ویدئو و نرم افزار تشخیص چهره، هدف را شناسایی و به آن حمله کند. این پهپاد به اندازه بشقاب پرنده توسط STM (مرتبط با دولت ترکیه) تولید شد و طبق گزارش اخیر سازمان ملل از سال 2020، برای ردیابی و حمله به اهداف بشردوستانه در لیبی استفاده شد.
6. کار شما در خطر است
اگرچه ایده کشتن ربات ها ترسناک است، اما بیشتر مردم نگران تأثیر هوش مصنوعی بر بازار کار هستند. بسیاری از والدین می ترسند که آینده تحصیلی و شغلی فرزندانشان توسط سیستم های هوش مصنوعی تعیین شود که درخواست های کالج و شغل را ارزیابی می کنند. چندین اقتصاددان برنده جایزه نوبل هوش مصنوعی را “بزرگترین مشکل پیش روی اقتصاد جهانی” توصیف کرده اند.
توسعه فناوری منحنی اقتصادی کشورها را به منحنی معکوس تبدیل کرده است. تأثیر مستقیم فناوری بر اقتصاد در دو مرحله است: اول اینکه فناوری می تواند هزینه ها را کاهش دهد و تقاضا را افزایش دهد، اشتغال را افزایش دهد.
پروفسور می گوید: “در آغاز قرن بیستم، فناوری ده ها میلیون اسب را بی استفاده گذاشت. اکنون وظیفه آنها یا تبدیل شدن به غذای حیوانات خانگی یا چسباندن بدن آنها به هم بود. بعید است که نیروی کار با چنین تغییری تغییر کند.” راسل سازگار باشد.”
7. Cartoon Wall-E می تواند مانند یک مستند به واقعیت تبدیل شود
واکنش اقتصاددانان به نگرانی های هوش مصنوعی آنها را به دو گروه تقسیم کرده است. گروه اول طرفدار ایده درآمد پایه جهانی (UBI) هستند و گروه دوم می‌گویند که اعتراف می‌کنند که در مسیر درآمد پایه عمومی حرکت نکرده‌اند. گروه دوم معتقدند پرداخت تضمینی حقوق پایه کل جمعیت، انگیزه تلاش افراد را کاهش می دهد و ما را به زندگی تصویر شده در دیوار کارتون نزدیک می کند. دنیایی که ربات ها همه کار می کنند و مردم تنبل و ضعیف هستند.
8. انسان بودن بزرگترین دارایی ماست
چالش‌های اقتصادی ناشی از گسترش هوش مصنوعی احتمالاً به ما می‌آموزد که نگاه دقیق‌تری به اشتغال مرتبط با امور شخصی افراد داشته باشیم. حرفه هایی مانند روان درمانی، مربیگری، معلمی، مشاوره، مددکاری اجتماعی، همراهی، پرستاری از سالمندان و کودکان. به گفته پروفسور راسل، برخلاف تصور عمومی که این حرفه ها منجر به وابستگی و از دست دادن استقلال می شود، این حرفه ها را باید به عنوان کمک کننده به رشد شخصی دانست: «مگر اینکه بتوانیم در آینده کار منظم جسمی و روحی برای افراد داشته باشیم». ما همچنان به این نوع مشاغل برای رفع نیازهای انسانی خود نیاز خواهیم داشت.”
9- رشته هوش مصنوعی برنده ندارد
پروفسور راسل از مردم می خواهد که به هوش مصنوعی به عنوان یک مسابقه تسلیحاتی قدرت نگاه نکنند. “ما پوتین، رئیس جمهور ایالات متحده و اولین دبیر کل حزب کمونیست چین را در صحنه داریم. همه در مورد هوش مصنوعی به گونه ای صحبت می کنند که به نظر می رسد بر جهان حکومت می کند. اما من فکر می کنم این یک اشتباه بزرگ است. ” او گفت. یپی.”
به گفته پروفسور راسل، دعوا بر سر اینکه چه کسی کنترل کامل هوش مصنوعی چند منظوره را در دست بگیرد، به همان اندازه پوچ است که بحث بر سر اینکه چه کسی بیشترین نسخه دیجیتالی روزنامه را دارد: “اگر من یک نسخه دیجیتالی از روزنامه داشتم.” همه چیزهای دیگر نمی توانند همان نسخه دیجیتالی را داشته باشند. در واقع، مهم نیست که چند نسخه بیشتر دارم. برای من خیلی مفید نخواهد بود.”
پروفسور استوارت راسل بنیانگذار مرکز هوش مصنوعی انسان در دانشگاه برکلی است.
[ad_2]
